هر فردی ممکن است که دچار بیماری، بازنشستگی و از کارافتادگی شود. برای اینکه در این شرایط حمایت مالی داشته باشید، بهتر است از بیمه تامین اجتماعی استفاده کنید. این سازمان افراد شاغل را به صورت بیمه اجباری تحت پوشش قرار می‌دهد.

اگر شما صاحب کار هستید، می‌توانید از بیمه کارفرمایان استفاده کنید. توجه کنید که در بیمه اجباری اگر حق بیمه پرداخت نشود کارمندان می‌توانند از سازمان شکایت کنند. در بیمه کارفرمایان، اگر حق بیمه بعد از ۳ ماه پرداخت نشود، این قرارداد به حالت معلق در می‌آید.

همین نکته‌ها می‌تواند تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما باشد. علاوه بر آن هم تفاوت اصلی در پوشش بیمه بیکاری است که بیمه کارفرمایان شامل پوشش بیمه بیکاری نمی‌شود. برای اطلاع از شرایط بیمه خویش فرما و بیمه کارفرمایی با ما همراه باشید.

تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما

بیمه تامین اجتماعی انواع مختلفی دارد که هر یک  از آن‌ها برای رفاه حال افراد است.  انواع بیمه تامین اجتماعی به شرح زیر است:

  • بیمه خویش فرما: این نوع از بیمه در دو حالت ارائه می‌شود. حالت‌‌های بیمه اختیاری و بیمه مشاغل آزاد جزو این دسته قرار می‌گیرند.
  • بیمه کارفرمایان: همان‌طور که اشاره شد، بیمه کارفرمایان تامین اجتماعی ارائه می‌شود که برای صاحبان مشاغل است تا بتوانند از پوشش‌‌های ‌‌بیمه‌‌ای استفاده کنند.
  • بیمه اجباری: این بیمه برای تمام افرادی است که به صورت رسمی، قراردادی و روزمزد شاغل هستند و مشمول قانون کار می‌باشند.

بیمه خویش فرما چیست؟

افرادی که تحت پوشش هیچ بیمه‌ای قرار ندارند، واجد بیمه خویش فرمای  بیمه تامین اجتماعی خواهند شد. بیمه خویش فرما یک بیمه اختیاری است که کارفرما و کارگر خود شما هستید. هنگامی‌ که شما به کارگزاری‌‌های بیمه تامین اجتماعی مراجعه کنید به راحتی می‌توانید حق بیمه را پرداخت کنید و تحت پوشش بیمه قرار بگیرید. این موارد در صورتی است که شما به عنوان شاغل هیچ حق ‌‌بیمه‌‌ای برایتان واریز نشود. در حقیقت تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما خود شما هستید.

شرایط بیمه خویش فرمای اختیاری چیست؟

برای اینکه تحت پوشش‌‌های بیمه خویش فرما قرار بگیرید باید شرایط گوناگونی داشته باشید. این شرایط به شرح زیر است:

  • حداقل ۳۰ روز سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد.
  • اگر سن متقاضی بیش از ۵۵ سال باشد، باید معادل مدت مازاد سنی سابقه بیمه تامین اجتماعی و حق بیمه پرداخت شود.
  • حداکثر سن برای زن و مرد ۵۰ سال باشد.

متقاضیانی که بیشتر از ۱۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، جزو شرط سنی خواهند بود. اگر ‌‌بیمه‌‌ شده‌‌ای یک بار با سازمان بیمه تامین اجتماعی قرارداد اختیاری امضا کرده باشد، می‌تواند تا سه بار بدون شرط سنی این قرارداد را منعقد کند.

نکته: در صورتی که فرد متقاضی بیمه اختیاری مدارک و اسناد غیر قانونی برای انعقاد قرارداد ارائه کند، بیمه فرد قطع شده و نمی‌تواند از مزیت‌‌ها و پوشش‌‌های ‌‌بیمه‌‌ای استفاده کند.

یک تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما را می‌توان شرایط سنی دانست.

بیمه کارفرما چیست؟

با توجه به اینکه کارفرمایان بخش مهمی‌ از جامعه هستند و به دنبال کارآفرینی و ایجاد شغل می‌باشند، بیمه تامین اجتماعی بیمه‌نامه‌ای به عنوان بیمه کارفرمایان در نظر گرفته است تا این عزیزان هم از پوشش‌‌ها و مزیت‌‌های سازمان بیمه تامین اجتماعی بهره‌مند شوند.

تهیه بیمه کارفرما شرایط و قوانین خاصی دارد که هنگام خرید باید به آن توجه کرد. در حقیقت همین قوانین باعث تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما می‌شود.

تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما در بعضی از پوشش‌‌ها است که در ادامه توضیح خواهیم داد.

آشنایی با شباهت و تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما

به طور کلی در بیمه خویش فرما و کارفرما تفاوت زیادی وجود ندارد. در حقیقت شباهت‌‌هایی بسیاری هم دارند.

بیمه بیکاری

با توجه به اینکه تفاوت در بیمه خویش فرما و کارفرما وجود دارد، اما شباهت‌‌هایی هم در دو بیمه‌نامه دیده می‌شود. بیمه بیکاری یکی از این شباهت‌‌ها است. در بیمه خویش فرما و بیمه کارفرمایان استفاده از بیمه بیکاری امکان‌پذیر نیست و این پوشش فقط برای افرادی است که به صورت اجباری در سازمان بیمه تامین اجتماعی حق بیمه پرداخت می‌کنند.

در صورتی که صاحب مشاغل فرد بیمه شده را به هر دلیلی از کار اخراج کند، می‌تواند از پوشش بیمه بیکاری بهره‌مند شود، اما استفاده از بیمه بیکاری برای بیمه خویش فرما و بیمه کارفرمایان در نظر گرفته نشده است. علت اصلی آن هم این می‌باشد که بیمه‌گزار و بیمه شده یک شخص است.

پرداخت حق بیمه

حق بیمه پرداختی یکی از تفاوت‌‌های بیمه کارفرما و خویش فرما است. طبق قوانین کار، کارفرمایان موظف به پرداخت حق بیمه هستند و مقدار آن هم با حق بیمه اجباری کارگران و کارمندان یکسان است.

پرداخت حق بیمه نباید کمتر از حداقل دستمزد و بیشتر از دستمزد کارمندان سازمان یا مجموعه باشد. در حقیقت پرداخت حق بیمه مقدار ۲۷ درصد است. البته طبق قوانین، مبلغ بیمه خویش فرما به صورت ۲۶ درصد از دستمزد و حقوق برای این افراد محاسبه خواهد شد.

مهلت پرداخت حق بیمه

مهلت پرداخت حق بیمه یکی دیگر از فرق‌های بیمه خویش فرما و کارفرما است. بیمه شده‌‌های خویش فرما باید حق بیمه را تا آخرین روزِ دو ماه بعد، به شعب تامین اجتماعی پرداخت کنند، اگر این زمان به اتمام برسد، قرارداد از اولین روز ماهی که حق بیمه پرداخت نشده باشد، لغو خواهد شد. در بیمه خویش فرما و در صورت لغو قرارداد، دیگر تحت پوشش‌‌های ‌‌بیمه‌‌ای و دفترچه درمان سازمان تامین اجتماعی نخواهید بود.

پرداخت حق بیمه در بیمه کارفرمایان، ۳ ماه زمان دارد و پرداخت حق بیمه در این بیمه‌نامه اجباری نیست. دلیل اینکه این مدت برای بیمه کارفرما در نظر گرفته شده است، همین موضوع غیر اجباری آن می‌باشد. در حقیقت پرداخت حق بیمه تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما است اما برای بیمه کارفرما یک مزیت محسوب خواهد شد.

مراحل دریافت بیمه کارفرما

در ابتدا کارفرما باید درخواست خود را به سازمان بیمه تامین اجتماعی ارائه دهد. بعد از درخواست، نمایندگان سازمان، این درخواست را بررسی کرده و اگر شرایط مناسب باشد، تاییده را برای انجام آزمایش‌ها و معاینات پزشکی انجام می‌دهند. سپس کارفرما بعد از انجام معاینات موظف به پرداخت حق بیمه می‌شود و می‌تواند از پوشش‌‌ها استفاده کند.

تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما

روش‌‌های پرداخت حق بیمه خویش فرما و کارفرما

به طور کلی دو روش برای پرداخت حق بیمه وجود دارد که به شرح زیر می‌باشد:

روش اول: در این روش با مراجعه حضوری به کارگزاری‌‌های بیمه تامین اجتماعی می‌توانید فیش واریزی را دریافت کرده و به پرداخت حق بیمه اقدام کنید.

روش دوم: در این روش به پرتال سازمان تامین اجتماعی مراجعه کرده و برگه پرداخت حق بیمه را دریافت کنید. برای پرداخت حق بیمه ۷ روش امکان‌پذیر است که به شرح زیر می‌باشد:

توجه داشته باشد که در پرداخت حق بیمه، به شناسه قبض نیاز است و این مورد جزو تفاوت بیمه خویش فرما و کارفرما قرار نمی‌گیرد.

این مقاله چقدر براتون مفید بود؟
از ۱ تا ۵ امتیاز بدید.
[تعداد رای: 0 میانگین رتبه: 0]

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *